تاریخ ۲۶ آبان ۱۴۰۲
تغییر فرم انگشت پس از جراحت
بریدگیها و آسیبهای عمیق در انگشتان میتوانند باعث تغییر شکل و فرم آنها شوند. این مسئله به خاطر اثراتی است که بر روی بافتها، اعصاب، عروق و تاندونها در اطراف بریدگی ایجاد میشود. بریدگی تاندون و بندهای موجود در انگشتان دست، همچنین انگشتان پا، نیز به عنوان نوعی جراحت محسوب میشوند که برای بهبود و ترمیم آنها نیازمند راهکارهای مناسب است.
در صورتی که انگشتان شما پس از بریدگی تغییر شکل پیدا کردهاند، ممکن است دلایل مختلفی وجود داشته باشد. این شامل تلفات ساختاری در بافتها، نقص در ترمیم زخم، عدم استحکام تاندونها و بندها، پیوند ناصحیح بافتها و عوارض جانبی از جراحی میشود.
برای بهبود و ترمیم درست دست پس از بریدگی، مهم است به توصیههای پزشک خود پایبند باشید. این شامل مراقبت و تمیزکاری مناسب از زخم، استفاده از ضمادهها و باندهای محافظ، فیزیوتراپی و تمرینات منظم جهت تقویت تاندونها و عضلات میشود. همچنین، ممکن است نیاز به جراحی ترمیمی دست باشد که توسط متخصصان جراحی دست انجام میشود.
در هر صورت، مهم است با پزشک خود درباره وضعیت و تغییرات شکلی در انگشتان خود مشورت کنید تا نیازمندیها و راهکارهای درمانی مناسب برای شما تعیین شود.
در این مطلب درباره علت تغییر شکل انگشت بعد از بریدگی و راه های برطرف کردن آن میخوانید.
حدود یک ماه پیش، آقای مجید در حال جابهجا کردن سطل زباله خانهشان بود که ناگهان درد شدیدی در بند انگشت کوچک خود احساس کرد. این درد ناشی از بریدگی عمیق و برخورد با یک تیغ تیز بود. اطرافیان به او توصیه کردند که به درمانگاه مراجعه کند، اما او این پیشنهاد را نپذیرفت و به جای آن با فشار ممتد روی زخم و نگه داشتن یک پارچه تمیز روی آن، سعی در درمان زخم کرد. اما بعد از مدتی، زخم عفونت گرفت و انگشت آقای مجید متورم شده، به خوبی حرکت نمیکند و تغییر شکل داشته است. او به پزشک مراجعه کرد و پزشک احتمال عفونت را تایید کرد. ایشان از متخصصان درباره علت این تغییر شکل و راههای برطرف کردن آن راهنمایی خواسته است. در ادامه، نظر متخصصان در این باره را بخوانید.
وقتی زخم عفونت میکند، در جراحتهای عمیق، به خصوص در ناحیه بند انگشتان یا نزدیک به آن، ممکن است عضلات و تاندونها آسیب ببینند. اختلال در حرکت بند انگشت، معمولا ناشی از پارگی تاندون است که نیازمند تایید پزشک است.
در موارد مشابه، انگشت ممکن است نتواند به خوبی باز و بسته شود و ممکن است با درد همراه باشد. اما اگر بریدگی عمیق باشد و بیمار به درمانگاه مراجعه نکند و بریدگی در مکانی آلوده ایجاد شود، احتمال عفونت بالا میرود. میکروبهای زیادی ممکن است باعث عفونت زخم شوند، از جمله میکروبهای غیرمعمول و عفونتهای قارچی که در این حالتها بیشتر مطرح هستند. عفونتهایی که پس از 1 ماه ایجاد میشوند، معمولاً حاد نیستند. برای تشخیص نوع عفونت و درمان مناسب، نیاز به گرفتن نمونه بافتی از ناحیه صدمه دیده است تا آزمایشگاه نوع عفونت را مشخص کند. سپس باید آنتیبیوتیک یا داروی ضدقارچ مناسب تجویز شود.
در مورد موضوع “میزگرد زیبایی” این هفته، به نظر میرسد که عضلات، بافت نرم و تاندون ممکن است آسیب دیده باشند. اگر محدودیت حرکتی وجود دارد، ممکن است نیاز به ترمیم تاندون باشد، اما در غیر این صورت و در صورتی که جواب آزمایشات منفی باشد، بیمار باید صبر کند تا بافت ناحیه به مرور بازسازی شود.
مورد مهم دیگری که باید به آن اشاره کنیم، نحوه درست برخورد با بریدگی های عمیق است. گاهی افراد سعی می کنند مشکل را با بند آوردن خون و بستن عضو حل کنند، در حالی که هر چه زخم ها عمیق تر باشند، احتمال بر جای گذاشتن جوشگاههای نامناسبشان هم بیشتر می شود و بدشکلی ایجاد شده را شاید نتوان به راحتی از بین برد.
جهت پیشگیری از وقوع حوادث مشابه، توصیه میشود بلافاصله به یک مرکز درمانی نزدیک به محل اتفاق، مراجعه کنید. در مرکز درمانی، زخم به خوبی شستشو و ضدعفونی میشود و به منظور پیشگیری از عفونت، ممکن است آنتیبیوتیک تجویز شود. همچنین، زخم ممکن است به وسیله بخیهزنی درست شود تا فرآیند التیام به خوبی انجام شود.
دکتر مسعود داوودی – عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی بقیه ا…(عج)
کدام زخم ها به بخیه نیاز دارند؟
زمانی که متوجه شدیم بریدگی بیمار عمیق است و در اثر تماس با یک شیء آلوده ایجاد شده، زخم به مراقبت بیشتری نیاز دارد. در وهله اول، بیمار باید زخم را با سرم شستشوی فراوان یا آب زیاد بشوید. استفاده از بتادین نیز به استریل شدن زخم کمک می کند. اگر عمق بریدگی زیاد باشد، زخم باید با بخیه ترمیم شود. بخیه جلوی عفونت را می گیرد و کمک می کند زخم به شکل بهتری جوش بخورد. در غیر این صورت، احتمال به جا ماندن جوشگاه های بدشکل یا گوشت اضافه زیاد می شود و ممکن است اصلا شکل انگشت برای همیشه تغییر کند. البته اگر محدودیت حرکتی وجود داشته باشد، بهتر است بیمار با متخصص جراحی دست مشورت کند. حین بخیه رگ های باز و خونریزی دهنده نیز بسته می شوند و جلوی خونریزی گرفته خواهد شد. در بریدگی های سطحی و عمقی به خصوص زمانی که احتمال آلودگی هم زیاد است باید آنتی بیوتیک خوراکی یا موضعی برای بیمار تجویز شود.
بیمار تا ترمیم کامل زخم باید آن را تمیز نگه دارد و درصورت نیاز، پانسمان را تجدید کند. خوردن سبزی و میوه های تازه و مصرف کپسول روی و استفاده از پماد عسل در ترمیم بهتر زخم کمک کننده هستند.
دکتر امیرهوشنگ احسانی – عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران
وقتی تاندونپاره می شود…
گاهی کف دست یا پشت دست دچار بریدگی می شود. کف دست تاندون هایی وجود دارد که باعث خم شدن انگشتان می شوند. تاندون های پشت دست نیز موجب راست شدن انگشتان می شوند.
هر انگشت 2 تاندون دارد. انگشتان دست غیر از انگشتان شست دومفصلی هستند؛ مفصل بین انگشتی اول و مفصل بین انگشتی آخر. مفصل بند اول را تاندون سطحی و مفصل آخر یا انتهایی را تاندون خم کننده عمقی خم می کند. اگر در اثر بریدگی در کف دست یکی از این تاندون ها پاره شود، حرکت انگشت وابسته به آن تاندون تغییر می کند.
اگر آسیب در سطح پشتی دست باشد، بیمار در راست کردن انگشت دچار مشکل خواهد شد و اصطلاحا انگشت دست می افتد. پارگی در هر تاندونی (عمقی یا سطحی) باعث بروز علایم خاصی می شود. یک آزمایش ساده برای تشخیص پارگی تاندون، این است که به بیمار بگوییم دستش را مشت کند. در صورت آسیب به تاندون، انگشت مصدوم صاف می ماند و خم نمی شود.
اگر بیمار در همان ساعات اولیه مراجعه کند و ثابت شود که تاندون پاره شده، جراحی نیاز دارد. بعد از اینکه جراح تاندون را ترمیم کرد، بیمار وارد مرحله بازتوانی می شود. در صورتی که بیمار دیر، مثلا 4-3 هفته بعد مراجعه کند (بعضی از بیماران بعد از بریدگی متوجه کاهش حرکات انگشت نمی شوند) مساله ترمیم وارد مرحله دیگری می شود و جراحی به علت چسبندگی و جابجایی تاندون ها و… دشوارتر خواهد شد. جراحی 2 مرحله ای و پیچیده تر ولی نتیجه بخش است. در مرحله اول تاندون مصنوعی گذاشته می شود و نیاز به فیزیوتراپی و… است. در جراحی دوم یعنی بعد از چند ماه تاندون مصنوعی خارج می شود. بیمار 3 تا 4 ماه دیگر به بازتوانی نیاز دارد ولی توصیه ما به افرادی که دچار پارگی شدید در بند انگشتان کف دست یا روی دست شده اند این است که در همان مراحل اولیه به متخصص دست مراجعه کنند تا در صورت پارگی تاندوندرمان هر چه زودتر آغاز شود.
دکتر فرید نجدمظهر – عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران
منبع : hidoctor.ir