تاریخ ۲۶ آبان ۱۴۰۲
رشد دوباره عضو قطع شده با سلولهای بنیادی ناخن
محققان دانشگاه نیویورک موفق به کشف سلولهای بنیادی ناخن شده‌اند که به رشد دوباره نوک انگشتان کمک می‌کنند. این کشف می‌تواند در آینده به باززایی کل عضو کمک کند.
به گزارش خبرگزاری مهر، توانایی انسان و دیگر پستانداران برای باززایی نوک انگشت‌هایی که از دست رفته بودند، توسط محققان شناسایی شده است. این پدیده تا به حال تقریباً ناشناخته بود.
هنگامی که نوک انگشت یک کودک قطع می‌شود، در مدت زمان دو ماه، این قسمت از بدن ترمیم می‌شود و پوست، استخوان، ناخن و حتی اعصاب نوک انگشت به حالت اولیه خود بازمی‌گردند. اما این ترمیم تنها زمانی امکان‌پذیر است که قسمت قطع شده نوک انگشت راست قبل از لبه ناخن قرار گیرد.
طی دهه‌های گذشته، پزشکان چنین مواردی را نه تنها از انسان بلکه در موش‌ها نیز گزارش می‌کردند. حتی جوندگان بزرگسال نیز قادر به رشد دوباره پنجه خود هستند البته تا زمانی که قسمتی از ناخن باقی مانده باشد.
دکتر مایومی ایتو، استادیار بیماری‌های پوستی و مجری این تحقیقات، اظهار کرد: هر کسی می‌داند که ناخن همیشه در حال رشد است اما هیچ کس دلیل واقعی آن را نمی‌داند.
وی و همکارانش بستر کوتیکول ناخن را برای سلولهای بنیادی که این باززایی را امکان‌پذیر می‌کنند، بررسی کردند.
یک گروه از محققان موفق به شناسایی جمعیتی از سلولهای خود-باززا در ماتریکس ناخن شده‌اند. ماتریکس ناخن بخشی از بستر ناخن است که دارای پایانه‌های عصبی و رگهای خونی است و نقش مهمی در رشد ناخن دارد.
برای باززایی استخوان در نوک انگشتان، سلولهای بنیادی از یک خانواده از پروتئین‌ها استفاده می‌کنند که در رشد عضوهای مهم مانند دست و پا در طول رشد جنینی نقش دارند و همچنین رشد مو و باززایی بافت‌ها را حفظ می‌کنند. این پروتئین‌ها به شبکه سیگنال‌دهی Wnt معروف هستند.
بر اساس گفته دکتر ایتو، وقتی مسیر سیگنال‌دهی Wnt در موش‌هایی که نوک انگشتانشان قطع شده بود متوقف شد، ناخن و استخوان دوباره به شکل طبیعی رشد نکردند.
یافته‌های این تحقیق که در نشریه نیچر منتشر شده، نشان می‌دهد که شبکه سیگنال‌دهی Wnt برای باززایی و بازگشت نوک انگشت قطع شده ضروری است. این مطالعه می‌تواند به ارائه روش‌های نوین برای کمک به باززایی عضو قطع شده افراد معلول منجر شود. تخمین زده می‌شود که حدود 1.7 میلیون نفر در آمریکا با قطع عضو زندگی می‌کنند و تحقیقات بیشتر می‌تواند به ارائه درمان‌های نوینی برای کمک به باززایی عضو قطع شده افراد معلول منجر شود.
