رشد دوباره عضو قطع شده با سلولهای بنیادی ناخن
رشد دوباره عضو قطع شده با سلولهای بنیادی ناخن
زیست شناسان دانشگاه نیویورک، کشف کرده اند سلول های بنیادی ناخن که به رشد دوباره نوک انگشتان کمک می کند، می تواند در آینده به رشد دوباره کل عضو یاری برساند.
به گزارش خبرگزاری مهر، انسان و دیگر پستانداران به توانایی دو زیستان برای رشد دوباره نوک انگشتان از دست رفته دست یافته اند؛ پدیده ای که تا کنون تقریبا ناشناخته مانده بود.
وقتی نوک انگشت یک کودک می برد، طی تنها دو ماه این بخش از بدن ترمیم شده و پوست، استخوان، ناخن و حتی اعصاب نوک انگشت به جای اولش باز می گردد. این ترمیم تنها در صورتی امکان پذیر است که بخش قطع شده نوک انگشت درست پیش از لبه ناخن باشد.
طی دهه های گذشته، پزشکان چنین مواردی را نه تنها از انسان بلکه در موش ها نیز گزارش می کردند. حتی جوندگان بزرگسال نیز قادر به رشد دوباره پنجه خود هستند البته تا زمانی که قسمتی از ناخن باقی مانده باشد.
"مایومی ایتو" استادیار بیماری های پوستی و مجری این تحقیقات گفت: هر کسی می داند که ناخن همیشه در حال رشد است اما هیچ کس دلیل واقعی آن را نمی داند.
وی و همکارانش بستر کوتیکول ناخن را برای سلول های بنیادی که این باززایی را امکان پذیر می کنند، بررسی کردند.
آنها جمعیتی از سلول های خود- باززا را در ماتریکس ناخن - بخشی از بستر ناخن که غنی از پایانه های عصبی و رگهای خونی است و رشد ناخن را تحریک می کند- شناسایی کردند.
به منظور باززایی استخوان در نوک انگشتان این سلول های بنیادی به همان خانواده از پروتئین ها وابسته اند که مسئول رشد عضوهای مهم و دست و پا در طول رشد جنینی هستند و رشد مو و باززایی بافت ها را حفظ می کنند. این پروتئین ها به شبکه سیگنال ده Wnt موسوم هستند.
دکتر ایتو می گوید: وقتی در موش هایی که نوک انگشتانشان قطع شده بود مسیر سیگنال دهی Wnt را متوقف کردیم ناخن و استخوان دوباره به شکل طبیعی رشد نکردند.
محققان دریافتند باید با دستکاری مسیر Wnt، بازیابی استخوان و بافت را عضو قطع شده ای که درست فراتر از بستر ناخن قرار دارد، تحریک کنند. به گفته ایتو، قطع عضو با این اندازه، به طور معمول رشدی ندارد.
این یافته ها که نتایج آن در نشریه نیچر منتشر شده، حاکی از آن است که شبکه سیگنالده Wnt برای باززایی و بازگشت نوک انگشت قطع شده ضروری است.
تخمین زده می شود حدود 1.7 میلیون نفر در آمریکا با قطع عضو زندگی می کنند و تحقیقات بیشتر می تواند به ارائه درمانهای نوینی برای کمک به باززایی عضو قطع شده افراد معلول منجر شود
