تاریخ ۲۶ آبان ۱۴۰۲
مراقبت های بعد از آمپوتاسیون چیست؟
آمپوتاسیون
آمپوتاسیون یا قطع اندام، نوعی جراحی ترمیمی است که به صورت برداشتن بخشی از بدن و معمولاً یک اندام انجام می‌شود و هدف آن، تسکین نشانه‌ها، بهبود عملکرد، نجات جان بیمار یا بهبود کیفیت زندگی اوست.
علل قطع عضو:
ضایعات عروقی، به ویژه در افراد مسن و بیماران مبتلا به دیابت،
تصادف‌ها و ضربه‌های شدید،
تومورهای بدخیم استخوانی و نسوج نرم اطراف آن،
ناهنجاری‌های مادرزادی (بهتر است آمپوتاسیون در زمان کودکی انجام شود)،
عفونت‌های مزمن و طولانی که نسبت به درمان‌های معمولی جواب نمی‌دهد،
عفونت‌های شدید مانند گانگرن گازی (سیاه شدن بافت) و ضایعات ناشی از سرما و گرما،
عضو به درد نخور (nuisance)، مانند ژیگانیسم موضعی.
آمار نشان می‌دهد که قطع اندام در مردان به مراتب بیشتر از زنان است (75 درصد مردان و 25 درصد زنان) و در اندام تحتانی شایع‌تر از فوقانی است (85 درصد به 15 درصد).
محل قطع عضو به وسیله دو عامل تعیین می‌شود:
گردش خون در عضو؛
اهمیت عضو از نظر کاربردی.
وضعیت گردش خون اندام را از راه معاینه فیزیکی و مطالعه‌های اختصاصی ارزیابی می‌کنیم.
استامپ:
بخش انتهایی از اندام قطع شده را استامپ Stump گویند.
یک استامپ خوب، باید:
- عاری از عفونت باشد؛ 2. بدون درد باشد؛3. طول آن کافی باشد؛ 4. قدرت عضلانی کافی داشته باشد؛
- دامنه حرکت عضلانی و مفاصل نزدیک آن خوب باشد؛
- برای استامپ بتوان پروتز (اندام مصنوعی) مناسب تهیه کرد.
عوارض پس از عمل:
- عفونت: سطحی یا عمقی؛ 2. نکروز (از بین رفتن) پوست و نسوج عمقی؛
- هماتوم (تجمع خون زیرپوست)؛ 4. نروما: احساس درد زیاد در ناحیه قطع شده؛
- زخم‌های فشاری؛ 6. اندام شبحی (حس عضو قطع شده)؛
جمع شدن مفاصل joint contracturo؛
خونریزی، خطرناک‌ترین مشکل تهدیدکننده است. کنترل علایم حیاتی الزامی است؛
شکنندگی پوست: به علت بی‌حرکتی و فشار پروتز ممکن است به وجود آید.
اقدام‌های پرستاری پس از عمل جراحی و آماده شدن برای پروتز:
برای پیشگیری از عفونت، زخم‌ها و پانسمان، باید آن‌ها را بررسی کرد. علائم و نشانه‌های خونریزی باید کنترل شوند و تورنیکت در دسترس بیمار قرار داده شود. در صورت استفاده از گچ، باید آن را 48 ساعت پس از عمل برداشت کرده، درن را جدا کرده و زخم را پانسمان کرده و دوباره گچ بگیرید تا بیمار بتواند حرکت کند.
بخیه باید بین ۲ تا ۴ هفته پس از عمل برداشته شود. در صورتی که از گچ استفاده نشده باشد، باید فوراً از یک جوراب استریل بر روی باقیمانده عضو استفاده کرده و بانداژ لاستیکی سفتی انجام داد.
مراقبت‌های پس از عمل:
بعد از عمل، استامپ بالا نگه داشته شود، تا تورم آن پایین بیاید.
برای جلوگیری از Contracture (انقباض) ران و زانو، در زیرزانو و بین ران‌ها و گودی کمر، بالش گذاشته شود.
تعویض پانسمان و درآوردن درن 48 ساعت پس از عمل صورت گیرد.
بعد از بهبود حال عمومی، دستورهای لازم برای ورزش به بیمار آموخته شود.
استامپ در کنار تخت و کنار صندلی چرخدار آویزان نباشد.
در موقع خوابیدن، زانو را خم نکند.
مداخله‌های پرستاری:
جهت کاهش درد، از مسکن‌های مختلف استفاده می‌شود. همچنین برای کنترل اسپاسم عضلانی، می‌توان از داروهای ضداسپاسمی استفاده کرد که می‌تواند در تغییر وضعیت بیمار مؤثر باشد.
پس از دو تا سه ماه، درد در اندام مجازی ممکن است همچون خارش احساس شود که فعالیت بیشتر بیمار به کاهش آن کمک کند. همچنین می‌توان از تکنیک‌هایی مانند حواس‌پرتی، داروهای ضدتشنج و ضدافسردگی استفاده کرد.
برای بهبود تصویر بدنی و روحی بیمار، می‌توان آن را تشویق کرد تا به اندام باقیمانده نگاه کرده و آن را لمس کند و واقعیت را بپذیرد.
ملاحظات پرستاری:
برای تسکین درد از مسکن مخدر استفاده می کنیم.
برای اسپاسم عضلانی می توان داروی ضد اسپاسم استفاده کرد. تغییر وضعیت بیمار موثر است. بيمار تا 2-3 ماه بعد درد اندام خیالی دارد، مثل خاریدن که فعال نگه داشتن بیمار به کاهش آن کمک می کند. همچنين می توان از تکنیک هایی مثل انحراف حواس استفاده کرد.
برای بهبود تصویر بدنی بايد بیمار را تشویق کرد که به اندام باقی مانده نگاه کرده و آن را لمس کند.
به او کمک می کنیم تا استقلال خود را به دست بیاورد و حقایق را بپذیرد
مرکز ظفر با سالها سابقه تولید انواع آتل ارتز و پروتز مانند ساخت انواع اندام مصنوعی ,پروتزانگشت,پروتزدست ,پروتزپای بالای زانو, پروتزپای زیرزانو ,گوش مصنوعی و انواع دست مصنوعی هوشمند شامل دست الکترونیک, دست مکانیکی و انگشت مصنوعی متحرک آماده ارائه مشاوره به شما در زمینه توانبخشی و اندام مصنوعی می باشد
مراحل عمل پیوند دست و پس از آن
