نحوه ساخت پروتز سیلیکونی گوش (گوش مصنوعی): اتصال و مراقبت

نحوه ساخت پروتز سیلیکونی گوش (گوش مصنوعی): اتصال و مراقبت

افرادی که فاقد یک گوش یا هر دو گوش هستند یا افرادی که به ناحیه خارجی گوش آنها آسیب رسیده است، می‌توانند از پروتز سیلیکونی گوش استفاده کنند. در بسیاری از موارد این پروتز به قدری طبیعی به نظر می‌رسد که یک فرد معمولی نمی‌تواند تشخیص دهد که این پروتز است. اتصال پروتز گوش یک روند پیچیده است زیرا معمولا برای انجام آن نیاز به عمل جراحی است. جراحی پروتز سیلیکونی گوش شامل قرار دادن اتصالات تیتانیومی در استخوان‌های اطراف گوش است تا پروتز روی آن سوار شود. بدون ایجاد اتصالات محکم، پروتز می‌تواند بیفتد و یا به راحتی پاره شود. این همان کاری است که ایمپلنت‌های دندانی انجام می‌دهند. در ایمپلنت‌های دندانی، یک میله تیتانیومی (یا میله‌ای از جنس دیگر مواد ایمپلنت است) به داخل استخوان فک قرار داده می‌شود و دندان پروتز می‌تواند به این ایمپلنت وصل شود. یک تفاوت بین این دو در اینست که پروتز گوش قابل جابجایی است، در حالی که ایمپلنت دندان به طور کلی قابل جابجایی نمی‌باشد و ثابت است.

پروتز سیلیکونی گوش برای مطابقت با ظاهر گوش سالم شما به صورت سفارشی ساخته می‌شود، آنها به ویژه برای بزرگسالان به عنوان یک پروتز زیبایی استفاده می‌شوند.

چه کسی نامزد خوبی برای پروتز گوش است؟

اگر انتخاب کنید که ظاهر خود را با یک گوش پروتز سیلیکونی بهبود بخشید، دکتر شما با قالب گیری از گوش آسیب دیده، با دقت یک پروتز جایگزین برای آن خواهد ساخت. دقت در ساخت این سفارش به این معنی است که گوش جدید شما با شکل، رنگ پوست و اندازه گوش سالم شما مطابقت داشته باشد.

پروتز سیلیکونی گوش معمولا برای بیمارانی که سلامت آنها می‌تواند در اثر جراحی زیبایی گوش در معرض خطر باشد به عنوان مثال افراد مبتلا به میکروتیا توصیه می‌شود و یا برای بیمارانی استفاده می‌شود که شرایط جراحی‌های ترمیمی را ندارند و یا برای بیماران مسن‌تر مناسب می‌باشد.

میکروتیا چیست؟

میکروتیا به معنای "گوش کوچک" است و به هرکسی که با یک گوش توسعه نیافته به دنیا آمده باشد، گفته می‌شود. اطفال متولد شده با میکروتیا دارای درجه مختلفی از ناهنجاری‌های گوش هستند. در انواع بسیار شدید میکروتیا، گوش به طور کامل وجود ندارد و به این وضعیت آنتیا گفته می‌شود.

شنوایی در بیماران میکروتیا

بخش خارجی گوش دچار فقدان ساختارهایی است که قابلیت انتقال افزایش صدا و ارتعاش را در گوش‌های طبیعی و سالم به وجود می‌آورد، مثلا غشای تمپان را ندارند. به همین علت، کودکان مبتلا به میکروتیا درجات مختلفی از اختلالات شنوایی دارند (تقریبا 40٪).

چه چیزی میکروتیا را ایجاد می‌کند؟

الگوی ارثی نادری برای میکروتیا وجود دارد. مطالعات نشان داده است که در 5٪ بیماران یکی از اعضای نزدیک خانواده دارای اختلال گوش است. در غیر این صورت، تمام شواهد کنونی نشان می‌دهد که بسیاری از عوامل پیچیده منجر به میکروتیا می‌شود، مانند وقفه در ذخیره خون در گوش که در طول توسعه آن به وجود می‌آید.

درمان میکروتیا: جراحی بازسازی گوش و نصب گوش پروتز

سه روش درمانی برای بیماران مبتلا به میکروتیا وجود دارد:

• عدم درمان- در برخی موارد، کودک و والدین ممکن است احساس کنند که اختلال گوش در تعاملات اجتماعی یا عزت نفس فرد تاثیر منفی نداشته و نیازی به درمان این مورد نیست.
• گوش پروتز- اینها به طور کلی نیاز به قرار دادن پین‌های تیتانیومی در استخوان دارند تا بتوان گوش را به آنها متصل کرد. اگر بیمار استفاده از گوش‌های پروتز را انتخاب کند، پس از آن، جراحی ترمیمی گوش بسیار دشوار خواهد بود.
• جراحی بازسازی گوش- این یک جراحی بسیار تخصصی است و توسط چندین جراح پلاستیک ارائه می‎شود که در این زمینه تخصص دارند.

مزایای پروتز گوش

توانبخشی گوش با روش پروتز یک گزینه با ارزش است برای مواردی که جراحی امکان پذیر نیست. همانند هر عمل دیگری مزایا و معایبی دارد که باید در زمان تصمیم گیری در مورد آن در نظر گرفته شود. پروتزهای سیلیکونی گوش بسیار طبیعی هستند و یک گزینه غیر جراحی عالی برای درمان میکروتیا یا هر تغییر شکلی در ناحیه گوش را ارائه می‌دهند. پروتز سیلیکونی گوش به ویژه برای بزرگسالانی که دیگر ساخت و یا بازسازی غضروف‌های آنها ادامه ندارد، مفید است.

سایر مزایای پروتز سیلیکونی گوش (گوش مصنوعی) عبارتند از:

• پس از انجام این عمل جراحی، فرد را قادر به بازگشت به زندگی روزمره طبیعی می‌کند.
• ارائه حفاظت و حمایت از مناطق آسیب دیده
• پروتز ابزار مهمی برای توانبخشی اجتماعی و فیزیکی فرد است که پس از عمل جراحی سرطان انجام می‌شود.
• می‌تواند بسیار ظریف باشد و در شرایط خاص می‌تواند نتایج زیبایی شناختی بهتری را نسبت به برخی از گزینه‌های ترمیمی جراحی دیگر ایجاد کند.
• می‌تواند غیر تهاجمی باشد: پروتز نیاز به جراحی زیادی ندارد، مگر اینکه پروتز کاشته شود یا پیوند از طریق ایمپلنت‌های استخوانی باشد.
• محافظت از بافت‌های حساس را ارائه می‌دهد.
• در شروع زندگی "جدید و عادی" به شخص کمک می‌کند.
• کاهش شنوایی را بهبود می‌بخشد. ساختار بیرونی گوش شما موجب ارسال امواج صوتی به صورت مستقیم به داخل گوش می‌شوند. بدون آنها، شما قابلیت شنوایی برخی از اصوات را از دست می‌دهید. داشتن هر دو گوش سالم نیز به شما کمک می‌کند تا بگویید که صدا از کدام جهت آمده است.
• اجازه استفاده از عینک، سمعک و لوله‌های اکسیژن را می‌دهد. این دستگاه‌ها مانند گوش واقعی روی پروتز سوار می‌شوند.

معایب گوش مصنوعی

گرچه گوش‌های سیلیکونی طوری ساخته شده‌اند که واقعی به نظر بیایند، اما بر خلاف بازسازی غضروف، آنها از غضروف و پوست شما استفاده نمی‌کنند و به همین علت است که آنها به عنوان ترمیم‌های بیولوژیکی به نظر نمی‌رسند. همچنین ممکن است "درز" آن یعنی جایی که روی پوست و گوش سوار می‌شود را به سختی بتوان تشخیص داد. از آنجایی که باید آنها را شبها قبل خواب و قبل از ورزش کردن برداشت، بیماران دارای پروتز گوش همیشه نمی‌توانند از وجود آن احساس رضایت کنند. علاوه بر این، اگرچه درمان جراحی برای میکروتیا گران‌تر است، اما فقط یکمرتبه لازم است که این هزینه صورت گیرد، در حالی که پروتز گوش باید به صورت دوره‌ای جایگزین شود. در نهایت، گوش مصنوعی معمولا یک روش درمانی مناسب برای کودکان نیست، زیرا اغلب آنها را در طول بازی از بین می‌برند.

معایب دیگر آن عبارتند از:

• پروتز بافت زنده نیست، حرکتی ندارد و مانند یک عضو واقعی بدن احساس نمی‌شود.
• پروتز یک پیوند دائمی نیست و معمولا برای تمیز کردن و نظافت شخصی روزانه باید برداشته شود.
• یک پروتز غیر ایمپلنت در طول زمان از بین می‌رود و نیاز به تعمیر و نگهداری دارد و به صورت دوره‌ای در طول عمر فرد باید جایگزین شود.

پروتزها چگونه ساخته شده و متصل می‌شوند؟

پروتز گوش برای هر فردی به صورت سفارشی ساخته می‌شود. ساخت این پروتزها نیازمند مهارت‌های تخصصی می‌شود و توسط متخصص پروتز بینی، متخصص پروتز دندان و متخصص پوست ارائه می‌شود. دکتر بهترین پروتز را بسته به نوع آناتومی شما طراحی می‌کند.

مانند اکثر پروتز سازهای صورت، متخصص پروتز شما را ارزیابی خواهد کرد و بر اساس نیازهای شما پروتز را طراحی خواهد کرد. این نیازهای فردی، اهداف و شرایط شما را در نظر می‌گیرد و شامل ارتباط و همکاری شما و تیم پزشکی شما می‌شود. این جلسه همچنین یک فرصت عالی برای دیدار با متخصص پروتز است تا اطلاعاتی را در مورد مسیر درمان با پروتز و پاسخ به هر گونه سوالی که شما یا خانواده شما ممکن است داشته باشید، کسب کنید.

پس از ارزیابی اولیه پروتز در طول یک سری جلسات، ساخت پروتز شما انجام می‌شود که ممکن است شامل برداشت عکس‌هایی از آن ناحیه، قاللب گیری، تطبیق پذیری و تعیین رنگ باشد. تعداد جلسات و مدت زمان لازم برای ساخت پروتز بستگی به منطقه‌ای دارد که نیاز به بازسازی دارد و پیچیدگی یا جزئیاتی که مورد نیاز است.

پروتزها از مواد سازگار با زیست محیطی ساخته شده‌اند که تقلیدی از بافتی است که از بین رفته است. پروتزهای مصنوعی ار مواد با دوامی ساخته شده و رنگ واقعی دارند و احساس طبیعی بودن را به بیننده منتقل می‌کنند.

پروتز سیلیکونی گوش چگونه متصل می‌شود؟

بیشتر پروتزهای صورت قابل جابجایی هستند و با استفاده از روش‌های مختلفی به بدن متصل می‌شوند. نوع اتصال پروتز سیلیکونی شما را متخصص پروتزتان با همکاری تیم پزشکی شما تجویز می‌کند. پزشک شما بهترین نحوه اتصال را با در نظر گرفتن عوامل مختلفی مانند سابقه پزشکی، ویژگی‌های پوست و استخوان شما و مهارت نگهداری شما از پروتز خود تعیین خواهد کرد. پروتزهای قابل استفاده بر روی صورت را می‌توان با روش‌های مختلفی در جای مورد نظر متصل کرد. مثلا با استفاده از عینک، چسب پزشکی، قفل کردن به بخش‌های  طبیعی و توخالی آناتومی اطراف آن و یا از طریق ایمپلنت‌های لنگر انداخته بر استخوان‌ها.

اتصال با چسب

دو نوع پروتز گوش وجود دارد. اولین نوع آن با استفاده از چسب‌های طبیعی و بیولوژیک روی پوست چسبانده می‌شود. پروتزهای گوش که قابل جابجایی هستند را باید قبل از اینکه بخوابید و یا در فعالیت‌های ورزشی شرکت کنید، در بیاورید و همچنین باید آنها را یک بار در روز بردارید تا گوش و بافت زیر آن را کاملا تمیز کنید. به طور معمول، این پروتزها بین یک تا سه سال دوام دارند که بسته به نوع نگهداری، محیط، سطح فعالیت و سایر عوامل می‌باشد.

ایمپلنت‌های استخوانی چیست؟

ایمپلنت‌های استخوانی برای پیوند پروتزها به داخل و خارج گوش استفاده می‌شود. این پروسه شامل قرار دادن ایمپلنت‌های تیتانیوم است که به صورت جراحی وارد استخوان می‌شوند. این کار می‌تواند پس از جراحی اولیه برای برداشتن سرطان یا به طور همزمان در حین همان جراحی اتفاق بیفتد. پس از یک دوره نقاهت، پروتز برای اتصال با این ایمپلنت‌ها از آهنربا یا گیره استفاده می‌کند که باعث می‌شود پروتز به ضربه‌های محکم و ناگهانی مقاوم شود. استفاده از این نوع نگهدارنده‌ها نیاز به یک رویکرد تیمی دارد که شامل همکاری بین جراحان، متخصصان پروتز و پشتیبانی کارکنان بخش مراقبت‌های بهداشتی می‌شود.

پروتز گوش چقدر دوام دارد؟

طول عمر یک پروتز تا حد زیادی بستگی به نوع پروتز، مواد ساخته شده از آن، روش اتصال، نحوه مراقبت از آن دارد. به طور معمول یک پروتز بین 1 تا 3 سال دوام دارد که بسیاری از آنها حتی عمر بیشتری خواهند داشت.  

پروتز اولیه که به زودی پس از عمل جراحی کاشته می‌شود ممکن است طول عمر کوتاهتری داشته باشد، زیرا بافت‌ها در طول ماه‌های اول و تا یک سال بعد از عمل در حال بهبود هستند. پروتزهایی که از آنها به خوب مراقب کنید بهتر تطبیق یافته و دوام بسیار طولانی‌تری خواهند داشت.  

چقدر باید پس از جراحی یا اتصال آن صبر کنم؟

برای انجام پروتز آپوتراپی داخل دهانی شما ممکن است در زمان عمل جراحی، یک پروتز موقت نصب کنید. در صورتی که با استفاده از پروتز خارجی شما می‌توانید یکباره نتیجه گرفته و بهبودی کامل را داشته باشید. این بسیار وابسته به نحوه درمان شما و نوع روش عملی است که برای شما انجام می‌گیرد. تیم پزشکی شما زمانی که آماده هستید را به شما اطلاع خواهد داد.

هزینه پروتز سیلیکونی گوش چقدر است؟

هزینه پروتزها به میزان زیادی بستگی به اندازه، محل تشریحی و نحوه اتصال پروتز دارد. بیماران دارای بیمه دولتی و خصوصی دارای سطوح مختلفی از پوشش درمانی هستند، پزشک شما در جلسه مشاوره اولیه در مورد این موضوع صحبت خواهد کرد.

پروتز دست: دست مصنوعی سیلیکونی و قابل حرکت برای دست قطع شده