تاریخ ۲۶ آبان ۱۴۰۲
ارتز پا ابزار کنترل موقعیت و حرکت پا و افزایش راندمان راه رفتن
ارتز مچ پا (AFO) بر اساس تجویز پزشک و برای اهداف گوناگونی مورد استفاده قرار می‌گیرد. از جمله موارد رایج استفاده از ارتز زمانی است که مشکل شایعی به نام افتادگي مچ پا وجود داشته باشد. زمانیکه وضعیت آناتومیکی غیر صحیح لیگامان‌ها یا استخوان باعث ایجاد ناپایداری در پا و مچ پا شده باشند استفاده از AFO به کنترل موقعیت و حرکت پا کمک می‌کند. AFO در انواع مختلف از طرح‌های ترموپلاستیک قطعه قطعه و سخت گرفته تا طرح‌های گرافیتی دینامیک در بازار عرضه می‌شوند. بهترین طراحی نوعی از طراحی است که مراقبت و پشتیبانی لازم را برای پا، مچ‌پا و زانو فراهم می‌کند. در استفاده از بریس انرژی کمتری برای راه رفتن مورد نیاز است و امکان روان‌تر راه رفتن فرد فراهم می‌شود. برخی آسیب‌های رایج که باعث افتادگی مچ پا می‌شوند شامل موارد زیر هستند:
- دیابت
- آسیب به اعصاب محیطی
- مالتیپل اسکلروزیس(MS)
- آسیب مغزی-عروقی(CVA یا سکته مغزی)
- پولیومیلیت
- تنگی نخاعی
ابزارهای ارتزی ممکن است به چندین دلیل توصیه شوند:
- ترازبندی و مراقبت و پشتیانی از پا یا مچ پا
- پیشگیری، تصحیح یا تنظیم بدشکلی‌های پا
- بهبود عملکرد کلی پا یا مچ پا
برای مثال، در موارد کف پای صاف یک گوه داخل سمت داخلی(مدیال) پاشنه کفش قرار داده می‌شود و به این ترتیب خطر التهاب تاندون کاهش می‌یابد. یک بریس پا ، مچ‌پا به تسکین درد روماتوئیدآرتریت در پاشنه و مچ پا کمک می‌کند. می‌توان از یک پاشنه فلر برای افزایش حمایت و جلوگیری از پیچ‌خوردن مچ پا استفاده کرد. بالشتک‌های پاشنه می‌تواند به جذب و کاهش اثر تکانه‌ها کمک کرده و فشار روی پاشنه و مچ پا را زمانی که فرد در حال راه‌رفتن و دویدن است کاهش دهند.
آدرس کلینیک: میدان فاطمی، ابتدای خیابان جویبار، روبروی بانک انصار، پلاک 60، واحد 3
ساعت کاری کلینیک: شنبه تا چهارشنبه از ساعت ۱۰ تا ۱۹ و پنجشنبه‌ها از ساعت ۱۰ تا ۱۴
تلفن تماس 02188951703
ایمیل zafarr.clinic@gmail.com
ارتز چیست؟
واژه ارتز برای توصیف ابزاری استفاده می‌شود که به صورت خارجی مورد استفاده قرار می‌گیرد و برای دستیابی به یک یا چند هدف زیر و با توجه به ساختار بدن فرد طراحی می‌شود.
- کنترل ترازبندی بیومکانیکی
- تصحیح یا تنظیم بدشکلی
- مراقبت و پشتیبانی در آسیب‌ها
- کمک به توانبخشی
- کاهش درد
- افزایش قدرت حرکتی
- افزایش استقلال فردی
ارتزهایی که به صورت رایج تجویز می‌شوند شامل موارد زیر هستند:
- ارتز پا(FOs) برای مشکلات پا یا مشکلات وضعیتی
- ارتز مچ پا (AOs) و ارتزهای زانو (KOs) برای محافظت از مفصل، کاهش درد یا مراقبت پس از جراحی(KAFOs) برای بهبود قدرت حرکت، پشتیبانی در دوره توانبخشی و دستیابی به اهداف بیومکانیکی
- ارتزهای متعدد اندام فوقانی فراهم آوردن حمایت و مراقبت موضعی و عملکردی برای اندام‌های فوقانی
- ارتز شکستگی یک جایگزین مدرن برای گچ یا کست‌های فایبرگلاس
- ارتز نخاعی برای تصحیح یا کنترل بدشکلی‌های نخاعی و صدمات و برای بی‌حرکت کردن یا مراقبت و پشتیبانی در موارد صدمات نخاعی
انواع گسترده‌ای از ارتزهای پیش‌ساخته و سفارشی برای مشکلات اسکلتی-عضلانی در بازار وجود دارد. به خاطر داشته باشید که ارتزها ابزارهای تخصصی هستند و همیشه باید توسط یک ارتوتیست ، پراستتیست واجد صلاحیت کارگذاشته شوند.
چه کسانی می توانند از ارتز های پا استفاده کنند؟
بسیاری از افراد اعتقاد دارند که استفاده از ارتزها تنها برای افراد دارای مشکلات ارتوپدی ضروری است، اما این اعتقاد صحیح نیست. امروزه، استفاده از ارتزها در بین افراد مختلف از جمله کودکان و افراد مسن، به دلیل وجود درد و علائم مختلف ناشی از نقص بیومکانیکی پا، رایج شده است. بنابراین، می‌توان نتیجه گرفت که استفاده از ارتزهای پا، به دلیل عدم توانایی هر فرد در راه‌رفتن به صورت ایده‌آل و صحیح، نسبتا ضروری است.
ارتزهای عملکردی پا
یک ارتز عملکردی پا ابزاری است که برای کاهش حرکت غیرطبیعی و همچنین تصحیح موقعیت غیرطبیعی پا مورد استفاده قرار می‌گیرد. از ارتز عملکردی پا برای کنترل حرکت یا موقعیت غیرطبیعی اندام تحتانی که تحت تاثیر موضع و یا حرکت پا قرار می‌گیرند استفاده می‌شود.
ارتزهای عملکردی سفارشی پا
ارتزهای عملکردی پا، که به عنوان نوعی کفش سفارشی توسط متخصصان حوزه سلامت تجویز می‌شوند، برای کنترل عملکرد غیرطبیعی پا و تنظیم موقعیت نواحی دردناک پا استفاده می‌شوند. این ارتزها به صورت خاصی طراحی می‌شوند و درون کفش قرار می‌گیرند تا علائم و راندمان پاها را بهبود بخشند. هرچند سایر ساپورت‌ها و کفی‌ها ویژگی‌های اصلاحی مشابه با ارتزهای عملکردی پا را ندارند، اما ممکن است به عنوان ابزارهای ارتزی پا مورد استفاده قرار بگیرند. تجویز ارتز عملکردی پا نیازمند یک ارزیابی پزشکی و معاینه بیومکانیکی جامع است. ارزیابی ناهمسانی‌های ساختاری و عملکردی در طول پا، دامنه حرکتی مفصل و فعالیت عضلانی برای پزشک بسیار اهمیت دارد. FootLabs این امکان را برای پزشکان فراهم کرده تا شیوه راه‌رفتن فرد را از طریق آنالیز کامپیوتری و تصویری ارزیابی و آنالیز کنند.
کاربرد ارتزهای پا
یک دستگاه ارتز عملکردی پا به کنترل حرکات پا کمک می‌کند که به پرونیشن و سوپینیشن معروف است. پرونیشن زمانی رخ می‌دهد که پاشنه پا به داخل می‌پیچد و قوس کف پا از بین می‌رود، در حالی که سوپینیشن برعکس این وضعیت است. این حرکات بخش طبیعی چرخه راه‌رفتن را تشکیل می‌دهند و به پا اجازه می‌دهند تا تکانش و ضرب را جذب کرده و خود را با سطوح ناصاف تطبیق دهد. با این حال، تعداد زیادی از این حرکات ممکن است باعث ایجاد آسیب شود. مشکلات متداولی همچون درد مفاصل ران، زانوها، ساق‌پا، قوس‌ها یا استخوان‌های متاتارسال ممکن است به دلیل پرونیشن و سوپینیشن بیش از حد اتفاق بیفتند. ارتزها می‌توانند از پیشگیری از آسیب یا توقف پیشرفت این مشکلات کمک کنند و امکان ترمیم را فراهم کنند. بنابراین، اگر با درد مفاصل ران، زانوها، ساق‌پا، قوس‌ها یا استخوان‌های متاتارسال مواجه هستید، ممکن است نیاز به استفاده از ارتز داشته باشید. در واقع، افراد مختلف می‌توانند با توجه به نیازشان از انواع مختلف ارتزها استفاده کنند. این ارتزها می‌توانند برای بهبود عملکرد ورزشکاران و ایجاد راحتی بیشتر برای آنها بسیار مفید باشند.
پنج حقیقت درباره ارتزهای پا که احتمالا نمی دانستید
همانطور که می‌دانیم هیچ دو نفری اثرانگشت مشابهی ندارند چنین چیزی در مورد ساختار پا نیز صدق می‌کند. بنابراین بسیار اهمیت دارد که کفش و پای فرد با هم منطبق باشند. از آنجا که کفش‌هایی که در مغازه‌های مختلف فروخته می‌شوند بر اساس سفارش مشتری تولید نمی‌شوند بسیار اهمیت دارد و البته توصیه می‌شود که برای راحت‌تر کردن کفش‌ها در پا هر فردی ارتز مناسب خود را خریداری کند. خرید ارتزهایی که متناسب با پای فرد نیستند توصیه نمی‌شود. اگر ارتزی متناسب با وضعیت پای فرد نباشد نمی‌تواند تاثیری در کاهش درد و بهبود وضعیت وی داشته باشد.
هدف مهم دیگر استفاده از ارتز توزیع صحیح فشار روی پا و کاهش فشار کلی در طول پیاده‌روی و سایر فعالیت‌ها است.
ارتز برای کسانی که به مواد سنتزی حساسیت دارند، ارتزهای نازک (0.1 میلی‌متر) برای کفش‌های پاشنه بلند (پاشنه‌های تا 10 سانتی‌متر) و ارتزهای ضخیم‌تر(2.3 میلی‌متری ) برای استفاده روزانه ساخته شده‌اند. ارتزها را می‌توان تقریبا متناسب با هر نوع کفش و فعالیت ورزشی مانند رقص، دویدن، دوچرخه‌سواری، فوتبال و حتی اسکی تنظیم کرد. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره انواع ارتزها اینجا کلیک کنید.
زمانی که ارتزها برای بیماران دیابتی طراحی می‌شوند از آنجا که نسبت به سایر گروه‌ها احتمال بیشتری دارد تا در این بیماران زخم پا ایجاد شود در ساخت این ارتزها از یک ماده پوشش‌دهنده نرم و لطیف استفاده می‌شود. در Avidor ما از پوشش Plastazote برای ارتزهای مخصوص بیماران دیابتی استفاده می‌کنیم. Plastazote یک ماده مخصوص است که نیروی برشی اعمال می‌کند. این تنها ماده تحت تایید سازمان غذا و داروی آمریکاست که می‌تواند در موارد پای دیابتی مورد استفاده قرار گیرد چرا که هیچ آسیبی به وریدهای محیطی وارد نمی‌کند.
عدم عملکرد صحیح پا می‌تواند سایر بخش‌های بدن را هم تحت تاثیر قرار دهد. نیرو و فشار روی پا روی زانو، مفصل ران و لگن اثر می‌گذارد و ممکن است منجر به آسیب به نخاع شود. اگر بدن انسان به یک ساختمان تشبیه شود زمانی که ستون‌های حمایت‌کننده ناپایدار و بی‌ثبات هستند خطر فرو ریختن همه ساختمان وجود دارد. بنابراین اگر کسی در یکی از نواحی که ذکر شد دچار آسیب شد یا مشاهده کرد که فقط یکی از کفش‌هایش دچار فرسودگی و سایش می‌شود احتمالا نیاز به ارتزهای ارتوپدی سفارشی دارد.
ارتزهای مچ پا
یک ارتز مچ پا (AFO) با کاهش، پیشگیری یا محدودکردن حرکت قسمت پایینی پا و مچ پا به پایین با حمایت از عضلات ضعیف باعث بهبود شیوه راه‌رفتن می‌شود. این ارتزها همچنین باعث حفظ ترازبندی مفصل، تصحیح بدشکلی و کاهش اسپاستیسیتی می‌شوند. AFOs پا و مچ پا به پایین را پوشش داده و می‌توانند همراه با کفش و جوراب پوشیده شوند.
چطور AFO را صحیح بپوشیم؟
- زیر AFO جوراب نرم و بلند بپوشید تا ارتز در تماس مستقیم با پوست قرار نگیرد. این کار احتمال ایجاد مشکلات پوستی را به دلیل چسبیدن پوست به ارتز به حداقل می‌رساند. اطمینان حاصل کنید که پاشنه پای کودک با کمک نوار مچ پا و یا بند کفش به صورت صحیح در AFO قرار گرفته است.
- بهتر است AFO همراه با کفش‌های بندی یا هر نوع کفشی که با سایز بزرگتر AFO تنظیم شود پوشیده شود. برخی صندل‌ها برای پوشیدن با AFO مناسب هستند. این نوع صندل‌ها باید یک پشتی کفش حالت جامد و یک بخش جلویی قابل تنظیم داشته باشند. کفش انتخابی برای کودک خود را با ارتوتیست چک کنید.
- باید زمان پوشیدن ارتز در طول روز به صورت تدریجی افزایش پیدا کند تا پوست به وجود ارتز عادت کند.
- قبل و بعد از کارگذاشتن AFO پوست را برای مشکلات احتمالی پوست(برای مثال نواحی قرمز شده، تاول‌ها یا نواحی دردناک) بررسی کنید. با استفاده از هر ارتزی پوست کمی قرمز می‌شود. این قرمزی با عادت کردن پوست به بریس رفع می‌شود. اگر نقاط قرمزرنگ تا بیست دقیقه پس از جاانداختن ارتز رفع نشد لطفا با ارتوئیست خود مشورت کنید.
- با رشد فرد AFO نیز نیاز به تنظیم مجدد یا جایگزینی دارد. ارتوئیست یا درمانگرکودک اندازه AFO را بررسی کرده و تصمیم می‌گیرد که آیا نیاز به ارتز جدید وجود دارد یا خیر.
مشکلات رایج AFOs
نواحی قرمز شده ممکن است به دلیل موارد زیر ایجاد شود:
- استفاده نادرست از AFO
- کارگذاشتن نادرست AFO
- تغییر شکل بدن (رشد، نوسانات در تونوس ماهیچه‌ای، تغییر ترازبندی مچ‌پا و پا)
- انواع جوراب‌ها برای مثال جوراب‌های طرح‌دار مانند جوراب‌های دارای طرح‌های شیاری ممکن است باعث توزیع نامساوی فشار بین پا و بریس شوند. جوراب‌های نایلونی ممکن است باعث ایجاد ساییدگی شوند.
- تفاوت در ضخامت یا چین‌های جوراب.
- پوستی که زیاد عرق می‌کند یا کاملا خشک نشده
- شکستگی پوست- پوشیدن AFO را متوقف کنید و با ارتوئیست خود ملاقات کنید.
چگونه از بروز مشکلات پوستی جلوگیری کنیم؟
- پس از دوش گرفتن پوست را کاملا خشک کنید.
- ممکن است استفاده از پودر مخصوص ارتز یا تالک (موجود در همه داروخانه‌ها) مفید باشد. پودر معطر تالک توصیه نمی‌شود چرا که برخی مواد تشکیل‌دهنده آن باعث تحریک پوست می‌شوند.
- زیر AFO جوراب بلند بدون چین بپوشید(ترجیحا کتان).
- اگر در طول روز نگران تعریق هستید جوراب‌های خود را عوض کنید.
- توجه زودهنگام به نواحی قرمزرنگ می‌تواند از ایجاد زخم جلوگیری کند.
دستورالعمل‌های مراقبتی
- مرتبا AFO را با آب گرم (داغ نباشد) و صابون بشویید.
- AFO را در آب نخیسانید چرا که این کار چسب‌های استفاده شده در ساخت AFO را ضعیف یا حل می‌کند.
- آن را با آب تمیز خوب بشویید به طوری که هیچ اثری از مواد شوینده باقی نماند.
- با حوله و یا در مجاورت هوا آن را خشک کنید. آن را با گرما (برای مثال جلوی هیتر یا با استفاده از سشوار) خشک نکنید چرا که این کار ممکن است باعث تغییر شکل AFO شود.
- بندها را مرتبا برای وجود پاره‌شدگی یا فرسودگی چک کنید و مطمئن شوید که محکم بسته می‌شوند.
- کف‌پا را به دنبال پارگی بررسی کنید و اطمینان حاصل کنید که آج آن سالم است.
- قسمت پلاستیکی را به دنبال شکستگی‌ها، نواحی دچار ساییدگی یا تغییرشکل یافته بررسی کنید.
- پرچ‌ها یا پیچ‌ها باید به صورت منظم چک شوند. اگر پیچ‌ها شل شده‌اند آنها را سفت کنید اما مراقب باشید که بیش از حد سفت نشوند. AFO های دارای لولا پیچ‌هایی دارند که به مفاصل مچ پا می‌چسبند. از این پیچ‌ها باید به خوبی مراقبت کرد تا مفاصل درست کار کنند.
“کپی فقط با ذکر منبع و لینک بلامانع است.”
