انواع پروتز دست: انتخاب دست مصنوعی بر اساس اهداف و نیازهای متفاوت

پروتز‌های کاربردی در دو حالت وجود خواهند داشت، یا با قدرت بدن کار می‌کنند یا با قدرت الکتریکی اعمال خود را انجام می‌دهند. پروتز‌هایی که به وسیله‌ی بدن کار می‌کند به گونه‌ای طراحی شده‌اند که در آنها سیستمی متشکل از کابل‌های مختلف برای مهار و کنترل آن قرار داده شده است و بیمار باید با استفاده از حرکت دادن بدن خود ( برای مثال با حرکت شانه یا بازو) کابل را کشیده و باعث شود که انتهای وسیله ( دست، چنگک یا گیره) باز و بسته شود، که این سیستم دقیقا مانند سیستم ترمز دوچرخه عمل می‌کند.

پروتزهای مکانیکی بدنی به حالتی هستند که داوطلبانه باز یا بسته می‌شوند. باز شدن داوطلبانه به این معناست که فرد در صورت نیاز با اعمال نیرو از طریق سیستم کابلی، می‌تواند انتهای دستگاه را باز کند. قسمت انتهایی دستگاه سپس به خودی خود با کمک نوارهای پلاستیکی بسته می‌شود، که در این حالت میزان توانایی دستگاه محدود به توانایی و قدرت نوارهای پلاستیکی خواهد شد. دستگاه‌هایی که به صورت اختیاری بسته می‌شوند به این گونه‌اند که نیرو به جای اینکه صرف باز شدن دستگاه شود، برای بسته شدن آن استفاده خواهد شد، که در این حالت قدرت دستگاه به جای اینکه به قدرت نوارهای پلاستیکی وابسته باشد، به قدرت بدنی فرد استفاده کننده محدود می‌شود. دستگاه‌هایی که به صورت داوطلبانه باز می‌شوند فقط یک نوع بازخورد ظاهری از کنترل بدن را به فرد می‌دهند چون این دستگاه‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که به محض گرفتن جسم مورد نظر از طریق نوارهایی پلاستیکی بسته می شوند و بدن فرد نقشی در کنترل آن نخواهد داشت. اما دستگاه‌هایی که بسته شدن دستگاه به وسیله‌ی بدن فرد صورت می‌گیرد به گونه‌ای هستند که احساس و بازخوردی که فرد از کنترل کردن حرکت دارد را بیشتر به او القا می‌کنند درست مانند زمانیکه فرد ترمز دوچرخه را می‌فشارد و دوچرخه از حرکت باز می‌ایستد. از آنجاییکه در این حالت افراد حس قوی‌تری از کنترل را دریافت می‌کنند، می‌توانند به تدریج قدرتی که برای گرفتن اجسام لازم دارند را تخمین بزنند و در صورت نیاز از نیرویی کم‌تر یا بیشتر استفاده کنند.

دست‌های مصنوعی گیره‌ای شکل نیز به زیبایی دست‌های مصنوعی ساختگی نیستند اما از نظر کارآیی مانند مورد قبل، مزیت‌های بسیار زیادی را دارند. نسبت به دست‌های مصنوعی ساختگی، کاربردی‌تر بوده و زاویه‌ی دید بهتری را در اختیار فرد قرار می‌دهند. مزایا و معایب دست‌های مصنوعی گیره‌ای تقریبا شبیه به قلابی شکل می‌باشد.

مزایای دست‌های مصنوعی گیره‌ای

• ظاهر آن‌ها ترسناک و تهدید کننده نیست
• در حین برداشتن اجسام آن‌ها را خراش نمی‌دهند
• احتمال گیر کردن آن‌ها در اجسام بسیار کم است

معایب دست‌های مصنوعی گیره‌ای شکل

• برای برداشتن و کار کردن با اجسام کوچک مناسب نیستند
• به دلیل ضخامت انتهای آن‌ها، زاویه دید فرد مانند دست‌های مصنوعی قلابی شکل، کامل نخواهد بود.
• برای تایپ کردن مناسب نخواهند بود.

با وجود اینکه دست‌های مصنوعی ساختگی نسبت به دست‌های مصنوعی قلابی و گیره‌ای شکل، کاربرد و کارایی کمتری دارند، اما بسیاری از افراد فقط به دلیل یک مزیت بسیار مهم آن‌ها را انتخاب می‌کنند: این نوع از دست‌های مصنوعی شباهت بیشتری به دست انسان دارند. امروزه انواع مختلفی از دست‌‌های مصنوعی ساختگی وجود دارد که شما می‌توانید از بین آن‌ها انتخاب کنید. بعضی از کمپانی‌ها دست‌هایی را طراحی کرده‌اند که قابلیت چنگ زدن به طور خودکار را داشته باشد. در این نوع از دست‌های مصنوعی سنسورهایی استفاده شده است که تشخیص می‌دهد برای برداشتن و گرفتن یک جسم چه میزانی فشار باید به آن وارد شود. دقیقا مانند حالتی که یک دست طبیعی برای برداشتن و بلند کردن لیوانی که حاوی آب باشد، این نوع از دست‌های مصنوعی نیز به طور هوشمند تخمین خواهند زد که زمانی که آب درون یک لیوان ریخته می‌شود، لیوان سنگین‌تر خواهد شد و نیروی بیشتری برای برداشتن و نگه داشتن آن لازم خواهد بود. این دست‌های مصنوعی یکی از بزرگترین معضلات کاربران میوالکتریک را برطرف کرده‌اند، به این صورت که فرد احتیاجی نخواهد داشت که فشار بسیار زیادی برای نگه داشتن یک جسم وارد کند و احتیاجی به نگران بودن در مورد افتادن اجسام به دلیل کمبود فشار، یا شکسته شدن آن‌ها به دلیل فشار زیاد نخواهد بود. این سیستم در داخل دست‌ها قرار داده می‌شود تا میزان قدرت لازم ـ فشاری که برای نگه داشتن اجسام لازم خواهد بودـ به طور مستقیم به سیگنال‌های قدرت که درون بازو قرار دارند وارد ‌شود. هرچه میزان این سیگنال‌ها بیشتر باشد قدرت لازم برای برداشتن اجسام بیشتر خواهد شد. بنابر این برای برداشتن یک جسم سبک، فرستادن یک سیگنال کوچک کافی خواهد بود و به این صورت دست برای برداشتن جسم سبک آماده می‌شود.