ساعت کاری: 9 صبح الی 3 بعد از ظهر

مسائل مربوط به پروتز که باید برای افرادقطع عضو در قسمتی از دست در نظر گرفته شود

تاریخ ۲۸ بهمن ۱۴۰۲

 مسائل مربوط به پروتز که باید برای افرادقطع عضو در قسمتی از دست در نظر گرفته شود

مسائل مربوط به پروتز که باید برای افرادقطع عضو در قسمتی از دست در نظر گرفته شود

قطع عضو در مفصل دیستال مچ یکی از شایع‌ترین فراهم‌های قطع عضو است. قطع عضو در انگشتان نیز به عنوان دومین شایع‌ترین فراهم‌های قطع عضو در اندام فوقانی، با 74٪، و قطع عضو در انگشت شصت با 16٪ شیوع، قرار دارد. نصب پروتز در قطع عضو قسمتی از دست به دلیل چالش‌های مربوط به تعلیق، فقدان حس عمقی و زیبایی‌شناسی بسیار دشوار است. در گذشته، زمانی که تنها واحدهای مکانیکی زیبایی یا حجیم در دسترس بودند، بیشتر افراد ترجیح می‌دادند قطع عضو در قسمتی از دست خود را بدون پروتز جایگزین کنند. با این حال، با گسترش فناوری جدید، دسترسی به ابزارهای پروتزی کاربردی آسان‌تر شده است و تعداد بیشتری از افراد دارای قطع عضو در قسمتی از دست به این ابزارها دسترسی پیدا کرده‌اند.

پیشرفت‌ها در زمینه مواد، تعلیق، مکانیک و سوکت، باعث فراهم شدن گزینه‌های بیشتری برای افراد دارای قطع عضو در قسمتی از دست به منظور تسهیل بازگشت به فعالیت‌های حرفه‌ای و تفریحی گردیده است. این فعالیت‌ها بخشی جدایی‌ناپذیر از بهبود زندگی جسمانی و روانی فرد دارای قطع عضو هستند.

پیچیدگی فیزیولوژیک انتهای فوقانی و به طور مشخص دست چالش های قابل توجهی را در زمینه مدیریت پروتز هم برای بیمار و هم برای متخصص پروتز ایجاد میکند.علاوه بر این جدا از علت شناسی قطع عضو تجربیات و ادراکات شخصی فرد دارای قطع عضو نقش مهمی درارزیابی اعمال و به کارگیری پروتز بازی میکند عوامل مرتبط با بیمار از قبیل  شخصیت مرحله زندگی توانایی عملکردی پیشین توانایی شناختی و سازمان های حمایت کننده اجتماعی باید به میزان زیادی بر انتخاب پروتزی تاثیر بگذارد

درفرآیند تصمیم گیری دست غالب و اهداف حرفه ای و تفریحی نیز باید در فرآیند تصمیم گیری در نظر گرفته شود.بدین ترتیب هنگام ارزیابی یک بیماربرای نصب پروتزدر قسمتی از دست وجود یک رویکرد تیمی شامل بیمار  درمانگر  متخصص پروتز و فراهم کنندگان خدمات پزشکی به منظور رسیدگی به درد پوست یا مسائل جراحی مطلوب است

تقریباً 75٪ از قطع عضوها در انتهای اندام فوقانی ناشی از سانحات است. می‌توان 90٪ از موارد فقدان انگشت و 82٪ از فقدان شصت را به سانحات نسبت داد. سطوح قطع عضو شامل انگشت transphalangeal هستند که در مفصل interphalangeal دیستال، مفصل transmetacarpal پروگزیمال یا سطوح metacarpophalngeal رخ می‌دهد. قطع عضو transmetacarpal و قطع عضو مچ کمتر مشاهده می‌شود چرا که آنها عموماً منجر به کاهش عملکرد می‌شوند و تصمیم برای بردن قطع عضو به سطح ترانس رادیال که عملکردی تر است، یک عمل شایع است، گرچه ماهیت سانحه تا حدی سطح قطع عضو را تعیین می‌کند.

توجه به جراحی دقیق نسبت به سطح قطع عضو نیز برای حفظ بیشترین عملکرد ضروری است. این می‌تواند به دلیل پیشرفت‌های کنونی در تکنیک‌های جراحی حفظ اندام صحیح باشد. برای بیماران دارای سوختگی و پیوند پوست، حفظ بافت‌های باقیمانده مانند مثل، مشخصاً نسبت به فشار و کشش ناشی از پروتز حساس است. برای برخی بیماران، حفظ حساسیت و به حداکثر رساندن عملکرد بازسازی دست به وسیله جراحی بدون استفاده از پروتز مناسب‌تر است. این عموماً مورد پذیرش است که مزیت کمی در حفظ قسمتی از دست بدون شصت یا استخوان کف دست وجود دارد، چرا که در این حالت، نصب پروتز و استفاده از آن بسیار دشوار خواهد بود.

هنگام کمک به بیماران برای انتخاب پروتز برای قطع عضو در بخشی از دست، سه هدف مرتبط باید مد نظر داشته باشیم. اولین هدف نصب پروتز بر روی اندام باقیمانده بیمار است. نکته‌ای که درباره تمام ابزارهای پروتزی صادق است این است که اگر بیمار نتواند به راحتی پروتز را بپوشد، ویژگی‌های عملکردی پروتز بی‌فایده است. اما اگر در نصب پروتز به شکل استامپ برجستگی اندام باقیمانده و انسجام پوست درجه حساسیت حفظ شود و دامنه باقیمانده حرکتی مورد توجه قرار گیرد، پوشیدن پروتز آسان‌تر خواهد بود.

پروتز بر روی اندام باقیمانده فشارهای غیر آناتومیک وارد می‌کند و در آن فرورفتگی ایجاد می‌کند که می‌تواند مشخصاً در بیماران دارای حساسیت تغییر یافته مهم باشد و باید مورد توجه قرار گیرد. ثبات دو دستی دومین هدف است و سومین هدف بازیابی توانایی گرفتن است. بیمار باید بتواند یک شی را به شکل غیر ظریف با استفاده از پروتز و دست عملکردی مخالف که سالم است یا در موارد قطع عضو دو طرفه، پروتز مخالف را در فضا جابجا کند.

توانایی جابه جایی دودستی به میزان قابل توجهی به توانایی بیمار در کنترل عمل گرفتن با پروتز بستگی دارد.
به طور خلاصه تصمیم اینکه آیا باید از پروتز استفاده شود یا خیر و اینکه چه نوع ابزاری باید استفاده شود نهایتا به نیازهای بیمار و توصیه های تیم توانبخشی قطع عضو بستگی دارد .وزن  پیچیدگی  فن آوری قدرت ابزارهای پروتزی ممکن است تغییر داده شوند تا با تغییرات ساختاری شکل استامپ  تغییر سطح فعالیت مورد درخواست بیمار و تغییرات سطح توانایی هماهنگ شوند.انتخاب و ارزیابی مقطعی فرد دارای قطع عضو و ابزارهای مورد انتخاب او برای امنیت بیمار سلامت اندام باقیمانده سلامتی اندام سالم و به حداکثررساندن عملکرد به شدت اهمیت دارد
مرکزظفربا سالها سابقه تولید انواع آتل ارتز و پروتز مانند ساخت انواع اندام مصنوعی ,پروتزانگشت,پروتزدست ,پروتزپای بالای زانو, پروتز پای زیرزانو   ,گوش مصنوعی و انواع دست مصنوعی هوشمند شامل دست الکترونیک,  دست مکانیکی  و انگشت مصنوعی متحرک آماده ارائه مشاوره به شما در زمینه توانبخشی و اندام مصنوعی می باشد

مراقبت های بعد از آمپوتاسیون

 
مشاوره رایگانمشاوره رایگان پروتز تماس با ما