[vc_row][vc_column][vc_column_text]
آمپوتاسیون یا قطع عضو، یک جراحی است که در آن تمام بخشهای یک بازو یا ساق پا برداشته میشود. این عمل ممکن است به منظور درمان بیماری، آسیب یا عفونت صورت بگیرد. همچنین، ممکن است برای خارج کردن تومور از عضلات یا استخوان نیز انجام شود. دلیل اصلی قطع عضو، کاهش جریان خون است. باریکشدن یا آسیب شریانها میتواند باعث کاهش جریان خون شود. زمانی که این اتفاق در ساق پا یا بازو رخ میدهد، به آن بیماری شریانی محیطی یا PAD میگویند. PAD اغلب در افراد 50 تا 75 سالگی رخ میدهد و معمولاً نتیجهی دیابت یا آترواسکلروز است. آترواسکلروز به انباشت پلاک در دیواره شریانها اشاره دارد. کاهش جریان خون باعث عفونت و مرگ بافت میشود. دیگر دلایل قطع عضو شامل آسیبهایی مانند سوختگی شدید یا تصادف، و یا وجود سرطان عضو میباشد. قطع عضو ممکن است برای درمان عفونتهای شدیدی که با آنتیبیوتیکها یا روشهای دیگر درمان نمیشوند، انجام شود. در برخی موارد، ممکن است به دلیل یخزدگی یا نورومای بافتی انجام شود. نوروما به ضخیمشدن بافت عصبی اشاره دارد.
[shortcode-variables slug=”alert”]
با بررسی انواع قطع عضو می توان نسبت به ساخت و تولید انواع مختلف پروتز و اندام مصنوعی اقدام کرد. به طور کلی قطع عضو به هر شکلی و به هر دلیلی برای فرد دردناک است. کلینیک ظفر متخصص تولید انواع پروتز تلاش کرده با ارائه خدمات خود در جهت رفع نیاز بیماران قطع عضو برآید و از درد و رنج آنها بکاهد. کلینیک ظفر آماده پاسخگویی به نیازهای شما می باشد. جهت ارتباط با ما و سفارش انواع پروتز با شماره های زیر تماس حاصل فرمائید.
آدرس کلینیک: میدان فاطمی، ابتدای خیابان جویبار، روبروی بانک انصار، پلاک 60، واحد 3
ساعت کاری کلینیک: شنبه تا چهارشنبه از ساعت ۱۰ تا ۱۹ و پنجشنبهها از ساعت ۱۰ تا ۱۴
[shortcode-variables slug=”alert1″]
علل مختلف قطع عضو
بخشهایی که در ادامه میآیند، دو دسته اصلی آمپوتاسیون و مناطقی از بدن که اغلب دچار آن میشوند را توضیح میدهد.
آمپوتاسیون ضربهای
البته، اگر بخواهیم کلی در نظر بگیریم، همهی آمپوتاسیونها، ضربهای هستند. درهرحال، دستهی “آمپوتاسیون ضربهای” اشاره به حالتی دارد که آمپوتاسیون بهصورت یک واقعه ناگهانی، خشونتبار و غیرقابل انتظار رخ میدهد و باعث ازدست رفتن اعضای فرد میشود. آمپوتاسیون از راههای متفاوتی رخ میدهد، از وضعیتهای پرخطر که افراد درمعرض خطر قابل توجه قرار دارند، گرفته تا “تصادفات غیرمنتظره” تاسفبرانگیز، طیف دارد. نمونههایی از راههایی که آمپوتاسیون ضربهای رخ میدهد شامل:
- تصادفات مکانیکی که اغلب در محل کار رخ میدهد
- تصادفات ترافیکی
- انفجار یا دیگر آسیبهای ناشی از انفجار
- شوک الکتریکی
- گیرافتادن عضو لای درساختمان یا خودرو
آمپوتاسیون ضربهای، بسیار خطرناک است و اغلب، از طریق ازدستدادن خون، زندگی فرد را تهدید میکند اما به علت پیشرفتهایی که طی قرن اخیر در علم پزشکی شده، میزان بقا بهطور قابل توجهی افزایش یافته است. درمان، اغلب سریعا به صحنه تصادف میرسد و انتقال مناسب به بیمارستان از طریق زمین و هوا ممکن است. در آمپوتاسیونهای ضربهای، جایی که اندام نمیتواند دوباره متصل شود، فرد آسیب دیده یا دچار قطع عضو، بسیار احتمال خواهدداشت که متحمل جراحی شود تا استخوان در اندام باقیمانده، به درستی قرار گیرد، زخم تمیز شود(دبریدمنت هم نامیده میشود) و سپس بسته شود. این کار ممکن است نیازمند پیوندهای پوستی و نیز عملهای جراحی بیشتری باشد.
آمپوتاسیون وابسته به جراحی
آمپوتاسیونهای وابسته به جراحی یک تکنیک حیاتی در پزشکی برای هزاران سال بوده اند. این عملها قبلاً مهمترین کاری بودند که جراحان انجام میدادند، اما با پیشرفت علم پزشکی، فراوانی این عملها کاسته شده است. شایعترین دلیل آمپوتاسیون، عوارض همراه با عروق خونی است. این عوارض به ویژه زمانی اتفاق میافتند که خونرسانی به اندام قطع شود و باعث علامت بسیار ناتوانکنندهای میشود که به “نکروز” معروف است. نکروز زمانی رخ میدهد که سلولهای زنده بافت ناگهان میمیرند. آمپوتاسیون وابسته به جراحی ممکن است برای درمان آسیبهای جدی ناشی از ضربه یا به عنوان بخشی از یک درمان اورژانسی فوری انجام شود تا جان فرد را نجات دهد یا به خاطر اسیب دیدگی شدید استخوان، بافتها یا هردو، که بعداً نمیتوانند مجدداً بازسازی شوند. در هر صورت، آمپوتاسیون وابسته به جراحی اغلب به عنوان آخرین راهحل در نظر گرفته میشود و اگر امکان نجات اندام وجود داشته باشد، جراح، ابتدا سعی میکند این کار را انجام دهد. به عنوان مثال، اگر آسیب فرد به حدی شدید باشد که چارهای جز آمپوتاسیون وجود نداشته باشد، در ابتدا ممکن است انجام جراحی برای مجدد متصل کردن اندام باشد. در برخی موارد، جراحان حتی تلاش میکنند که یک اندامی که قبلاً آسیب دیده اما نگه داشته شده است را از طریق روشی به نام “جراحی کاشت مجدد” مجدداً متصل کنند. این درمانها اغلب بسیار موفقیتآمیز هستند، اما متأسفانه گاهی اوقات نتایج مطلوبی نداشته باشند.
زمان جراحی قطع عضو پس از آسیب
ممکن است طی چندین هفته یا چندین ماه بعد از آسیب اولیه، مشخص شود که یک اندام عملکرد مفید و کاملش را از دست داده یا اینکه شخص اکنون از یک درد پایدار و غیرقابل تحمل رنج میبرد. در ادامه میتواند برای قطع عضو تصمیم گرفته شود. برخی آمپوتاسیونهای وابسته به جراحی حتی چندین سال بعداز آسیب اولیه انجام میشوند. برای مثال، شخصی را درنظر بگیرید که درابتدا بازسازی عمده مفصل داشته است. همانطور که وضعیت این افراد درطول زمان بدتر میشود، ممکن است جایگزینی مفصل ضروری باشد اما به علت آسیبی که دیدهاند، اندام ضعیف شده و بنابراین نمیتواند جراحی دیگری را تحمل کند و درنتیجه تنها گزینه پیش رو، قطع عضو وابسته به جراحی است. حین انجام آمپوتاسیون وابسته به جراحی، تیم پزشکی در تلاش خواهدبود تا آنجا که امکانش هست، اندام آسیبدیده را حفظ کند تا بتواند میزان عملکرد را دربالاترین حد نگه دارد که شامل استفاده از اعضای مصنوعی در آینده است.
نواحی قطع عضو
آمپوتاسیون میتواند درهر کدام از اندامهای بدن اتفاق بیفتد، چه نواحی نیمه فوقانی چه نواحی نیمه تحتانی بدن. اینکه یک آمپوتاسیون خاص چگونه دسته بندی میشود، بستگی به بخشی از بدن دارد که جدا میشود. در ادامه دستهبندیهای مختلف آمپوتاسیون را بخوانید. لطفا توجه کنید که واژه آمپوتاسیون که در ادامه به کار رفته منظور هردو آمپوتاسیون ضربهای و وابسته به جراحی است.
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_tta_accordion color=”blue” c_align=”right” c_position=”right” active_section=”1″][vc_tta_section title=”آمپوتاسیون اندام فوقانی” tab_id=”1533193590682-0ccf6dfc-3a52″][vc_column_text]
قطعشدگی از ناحیه شانه درحقیقت قطع کل بازو در سطح شانه است و خصوصا یک آمپوتاسیونی است که از خود شانه صورت میگیرد.
- آمپوتاسیون ربع خارجی: مشابه قطع از ناحیه شانه، قطع کل بازو در شانه است. هرچند، آمپوتاسیون ربع خارجی شامل قطع خود شانه، بخشی از کتف و ترقوه نیز هست.
- آمپوتاسیون میان بازویی(بالای آرنج): این نوع آمپوتاسیونهای بازو، بین شانه و آرنج قرار دارند، جایی که شخص به وسیله آن از شانه استفاده میکند.
- قطع آرنج: آمپوتاسیونی در خود مفصل آرنج
- آمپوتاسیون میان رادیالی(زیر آرنج): نوعی آمپوتاسیون در ناحیه ساعد، بین آرنج و کف دست است، جایی که از طریق آن میتوان از آرنج استفاده کرد.
- قطع مچ دست: دستهای از آمپوتاسیونها هستند که قطعه ای از خود ناحیه مچ اتفاق میافتد.
- آمپوتاسیون استخوان کف دست: نوعی آمپوتاسیون دست، جایی که مچ نیست. این دسته آمپوتاسیون، میتواند مشابه آمپوتاسیون جزئی دست باشد، جایی که تنها بخشی از دست قطع میشود و بنابراین همچنان میتوان از مچ استفاده کرد.
- آمپوتاسیون انگشت: این نوع شامل آمپوتاسیون یک یا تعداد بیشتری انگشتان یا شست است. میتواند کل یک انگشت قطع شود یا تنها بخش فوقانی یا نوک انگشت قطع شود.
دست مصنوعی هوشمند (الکترونیک) تحولی در کنترل حرکات پروتز دست[/vc_column_text][/vc_tta_section][vc_tta_section title=”آمپوتاسیون اندام تحتانی” tab_id=”1533193588987-3649583b-bbc3″][vc_column_text]
آمپوتاسیون لگنی یا میان لگنی(تحت عنوان همیپِلوکتومی نیز شناخته میشود) شکل نادری از آمپوتاسیون اندام تحتانی است که در آن بالا تا نیمه لگن و کل پای همان سمت قطع میشود. همیپلوکتومیها میتوانند دو زیردسته نیز باشند:
- داخلی: زمانی که بخشی از لگن قطع میشود اما پا حفظ میشود.
- خارجی: زمانی که هم لگن قطع میشود هم پا نمیتواند حفظ شود.
- قطع میان ران و لگن: آمپوتاسیون کل پا از کپسول مفصل هیپ(مفصل بین ران و لگن)
- آمپوتاسیون میان رانی(بالای زانو): آمپوتاسیونی که بین مفصل هیپ و زانو رخ میدهد(ازطریق استخوان ران) جایی که شخص میتواند به وسیله آن به طور کامل از مفصل هیپ استفاده کند.
- قطع زانو: آمپوتاسیونهایی که در ناحیه خود مفصل زانو رخ میدهند.
- آمپوتاسیون میان ساقی(زیر زانو): نوعی آمپوتاسیون است که بین زانو و کف پا رخ میدهد و از طریق آن میتوان از زانو استفاده کرد. آمارها نشان میدهد این فرم، شایعترین فرم آمپوتاسیون در انگلستان است.
- قطع مچ پا: این آمپوتاسیونها از ناحیه خود مچ پا اتفاق میافتند، کف پا قطع میشود اما همچنان ساق پا حفظ میشود.
- آمپوتاسیون جزئی پا: آمپوتاسیونی که در آن بخشی از پا در ناحیه مچ به پایین قطع میشود.
- آمپوتاسیون انگشت: این آمپوتاسیون، یک انگشت پا یا بیشتر را درگیر میکند. میتواند کل یک انگشت قطع شود یا بخشی از آن مثل نوک انگشت.
[/vc_column_text][/vc_tta_section][/vc_tta_accordion][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text]
استفاده از پروتز و اندام مصنوعی برای جبران عضو قطع شده
بعد از انجام آمپوتاسیون، اندام باقیمانده نیاز به بانداژهای خاص برای ترمیم زخم دارد. هدف اصلی پزشکان در این مرحله، بهبود سریع زخمهای ناشی از جراحی است و آمادهسازی اندام باقیمانده برای استفاده از اعضای مصنوعی در آینده است. تمرکز در دوره ابتدایی پس از جراحی بر روی سه هدف درمانی است: کاهش یا از بین بردن درد، امکان تحمل وزن توسط اندام باقیمانده و توانایی حرکت در همه جهات. قبل از استفاده از اعضای مصنوعی، اندام باقیمانده باید بهبود یابد و شکل مناسبی بپذیرد. این به معنی این است که تمام مایعاتی که به دلیل جراحی تجمع یافتهاند باید از طریق فشاردرمانی از بین برود و ادم اندام باقیمانده کاهش یابد. زمانی که اندام باقیمانده به شکل مناسبی شکل گرفت و توانایی تحمل وزن را دارا شد، ممکن است از یک عضو مصنوعی موقت یا زودهنگام استفاده شود. سپس شروع به تمرین استفاده از پای مصنوعی میشود. در ابتدا، شما یاد میگیرید که چگونه عضو مصنوعی را بپوشید، دربیاورید و مراقبت کنید. سپس یاد میگیرید که چگونه با پای مصنوعی راه بروید که به عنوان تمرین راه رفتن شناخته میشود.
“کپی فقط با ذکر منبع و لینک بلامانع است.”
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]