تفاوت پروتزهای موقت و نهایی اندام های مصنوعی بعد از قطع عضو

تفاوت پروتزهای موقت و نهایی اندام های مصنوعی بعد از قطع عضو

به محض اتمام جراحی قطع عضو یا آمپوتاسیون زمان آن می‌رسد که پروسه یافتن یک عضو مصنوعی که کاملاً برای شما اندازه باشد آغاز شود. پزشک کاملاً می‌داند که پروتز جدید به بخشی از بدن شما تبدیل خواهد شد، پس وی نهایت دقت را برای انتخاب یک پروتز مناسب برای شما به عمل خواهد آورد.

معرفی پروتز ها و اندام مصنوعی

در دنیای پزشکی امروز پروتز و اندام مصنوعی بصورت ابزاری مصنوعی تعریف می‌شود که جای عضو از دست رفته بدن را می‌گیرد. نام دیگر پروتز اندام یا عضو مصنوعی است، و در واقع یک ابزار خارجی است که برای جبران کارایی و زیبایی عضو از دست رفته برای فعالیت‌های روزمره طراحی شده است. معمولاً، ممکن است اندام‌های مختلف بدن در اثر تروما، جراحی برای درمان برخی بیماری‌ها یا بخاطر نقائص مادرزادی قطع شود. طیف وسیعی از پروتزها برای کسانی که عضو یا بخشی از عضو خود را از دست داده‌اند وجود دارد. ‌پروتزهای غیر عملکردی (غیر فعال) معمولاً ابزارهایی هستند که صرفاً برای مقاصد زیبایی مورد استفاده قرار می‌گیرند. اما پروتزهای عملکردی ابزاری هستند که شخص قطع عضو را قادر می‌سازند تا فعالیت‌های خود را انجام دهد. این ابزارها ممکن است جنبه زیبایی نیز داشته باشند یا نداشته باشند.

پروتزهای موقت

پروتزهای موقت یا اولیه، قدم مقدماتی در سفر به سمت یک پروتز بی نقص است. این پروتزها صرفاً یک دستگاه ابتدایی است که به گونه‌ای طراحی شده تا بلافاصله پس از جراحی جای عضو قطع شده را بگیرد، در حالیکه ورم در این ناحیه در بیشترین حد خود است. این پروتز به شدت وفق پذیر است پس می‌توان با کاهش یافتن ورم، تغییرات متنوعی را به آن داد. همانطور که از نام آنها پیداست، پروتزهای موقتی تنها برای حدود سه الی نه مورد استفاده قرار می‌گیرند و دلیل این امر هم میزان اولیه التهاب در بخش باقیمانده از عضو شماست. علاوه بر آن، این اندام‌ها معمولاً از لحاظ زیبایی شناختی نیز کامل نیستند، که این هم به دلیل عمر کوتاه آنهاست.

انطباق

در حین بازتوانبخشی، این ناحیه از بدن با کاهش ورم و افزایش میزان فعالیت شما دستخوش تغییرات گسترده‌ای می‌شود. پزشک سپس شروع به افزودن جوراب‌های پروتزی می‌کند تا حجم از دست رفته اندام شما را جبران کند. با افزودن دائمی این جوراب‌ها با اندازه‌های گوناگون، عضو شما می‌تواند همچنان در سوکت پروتز اولیه قرار بگیرد. لاینرهای ژله‌ای نیز به شما معرفی خواهند شد تا به شما در پر کردن فواصل میان عضو و سوکت کمک کنند. این لاینرها در تماس مستقیم با پوست شما هستند پس ضروری است که آنها را با آب گرم و صابون بصورت روزانه بشویید تا از بروز عفونت جلوگیری نمایید. در زمان استفاده از پروتزهای مقدماتی، باید آماده باشید تا در جلسات معاینه متعددی با پزشک خود شرکت کنید تا وی بتواند بر پیشرفت شما نظارت کرده و انطباقات مورد نیاز را برای شما ایجاد کند.

پروتزهای دائمی

فاز قبلی ریکاوری شامل پروسه مکرر پر کردن فواصل بین عضو و سوکت عضو مصنوعی می‌شد تا وقتی که ورم همچنان در حال کاهش یافتن بود. هنگامی که ورم کاملاً فروکش کرد، شما خواهید توانست برای اندازه‌ گیری پروتزهای دائمی یا قطعی خود آماده شوید. معمولاً این پروسه حدود یک هفته طول می‌کشد تا پس از انجام تمام اندازه گیری‌ها و قالب گیری از عضو شما، سوکت و پروتز ساخته شود. عضو جدید شما به گونه‌ای مهندسی شده و از لحاظ دینامیکی تراز می‌شود تا بهترین عملکرد را برای شما داشته باشد. حال شما می‌توانید به استفاده هر روزه از این پروتزها با ثبات بسیار بیشتری عادت کنید زیرا تغییرات دائمی و انطباق با عضو شما خیلی کم اتفاق می‌افتد. در این مرحله، شما می‌توانید تغییراتی را از لحاظ زیبایی نیز در پروتز خود ایجاد کنید تا این بخش از بدن دقیقاً به شکلی که شما می‌خواهید درآید.

 ارزش صبر کردن را دارد

سه تا نه ماه تغییر و تحولات مکرر در این ناحیه از بدن معمولاً خیلی خوشایند نیست. هرچند این نکته را به خاطر بسپارید که "پایان شبه سیه سپید است" تا بتوانید تا انتهای این پروسه صبوری کنید. ثباتی که در نهایت عضو مصنوعی دائمی به شما خواهد داد، دوباره زندگیتان را در همان مسیری که می‌خواستید قرار خواهد داد.

معرفی انواع قطع عضو به دلایل بیماری و حوادث  همراه با پروتز مناسب

"کپی فقط با ذکر منبع و لینک بلامانع است."